រឿង Goldilocks ហ្គោលឌីឡក់ និងខ្លាឃ្មុំទាំងបី

កាលពីព្រេងនាយមានក្មេងស្រីម្នាក់ ឈ្មោះ Goldilocks ហ្គោលឌីឡក់ រស់នៅក្នុងផ្ទះមួយក្បែរជាយព្រៃ។ នាងមានសក់រួញអង្កាញ់ពណ៌មានរវៃរវាសេពាសពេញខ្នងនិងស្មា របស់នាង។

នៅព្រឹកមួយ Goldilocks ចេញទៅដើរលេងដូចសព្វមួយដងក្នុងភូមិ។ មិនយូរទេ នាងបានជួបបក្សីដ៏ស្រស់ស្អាតមួយក្បាលហើយក៏សម្រេចថាដើរតាមបក្សីនោះចូលទៅក្នុងព្រៃ។ វាជាកន្លែងដែលម្តាយរបស់នាង តែងតែហាមប្រាម។ គាត់ធ្លាប់បាននិយាយជាច្រើនដងថា ក្មេងៗមិនត្រូវទៅក្នុងព្រៃនោះឡើយ ប៉ុន្តែ Goldilocks បានភ្លេចបណ្តាំម្តាយសូន្យទៅហើយ នាងតែពីបន្តតាមសត្វស្លាបមិនគិតពីរឿងផ្សេងនោះទេ។

នាងចូលទៅកាន់តែជ្រៅឡើងៗ ប៉ុន្តែតើបក្សីក៏បាត់ដាន។ តើសត្វស្លាបដ៏ស្អាតនោះពេលនេះនៅឯណា? Goldilocks ចាប់ផ្តើមរត់ហត់គឃូសរកមើលជុំវិញ។

ទីបំផុត ដល់ពេលដែលនាងដឹងថា នាងវង្វេងផ្លូវហើយ។ មិនដឹងទៅភូមិវិញតាមណានោះទេ។ ឃ្លានផង ភ័យផង។ មេឃជិតយប់ទៅហើយ។

«ម៉ែអើយ ម៉ែ!»

នាងរត់ផងស្រែកយំភ័យផង។

ប៉ុន្តែផ្ទះមួយបានបង្ហាញខ្លួនឡើង។ នៅមិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីកន្លែងនាងទេ។ Goldilocks គិតថា

« ខ្ញុំឆ្ងល់ថា អ្នកណាទៅដែលនឹងមករស់នៅទីនោះ? ក្នុងព្រៃជ្រៅបែបនេះ»

នាងឡើងទៅគោះទ្វារផ្ទះ។

គ្មានចម្លើយ។ នាងគោះម្តងទៀត។ នៅតែគ្មានចម្លើយ។ Goldilocks គោះជាលើកទីបីហើយទ្វារបានបើក។ ប៉ុន្តែគ្មាននរណាម្នាក់នៅពីក្រោយទ្វារទេ។

ក្មេងស្រីនិយាយថា៖

“ អញ្ចឹងទ្វារបានបើករួចហើយ! ដូច្នេះ គ្មានអ្នកណាព្រម ខ្ញុំក៏អាចចូលទៅបានដែរ”

Goldilocks មានអារម្មណ៍ស្រង់ក្លិនដ៏អស្ចារ្យមួយដែលមិនយូរប៉ុន្មាននាងក៏ដឹងពីប្រភព។គឺ នៅលើតុមានចាន បី។ក្រពះនាងរង្គើ កូរគ្រូកៗ នាងដឹងថាខ្លួនឯង ឃ្លានខ្លាំងប៉ុណ្ណា។

ទោះយ៉ាងណាអ្វីដែល Goldilocks មិនដឹង គឺថាមានសត្វខ្លាឃ្មុំបីក្បាលរស់នៅក្នុងផ្ទះនេះ។ តាមពិតទៅនៅព្រឹកនោះ ខ្លាឃ្មុំទាំងបីបានត្រៀមហូបអាហាររ របស់ពួកគេដែរមុនចាកចេញទៅដើរលេង ប៉ុន្តែធញ្ញជាតិក្តៅពេក ដូច្នេះពួកគេបានសម្រេចចិត្តដើរមួយរយៈខ្លីសិន។ ពួកគេនិយាយគ្នា ថា“ ដល់ពេលយើងត្រលប់មកផ្ទះវិញអង្ករសំរូបរបស់យើងនឹងល្អឥតខ្ចោះសម្រាប់ហូបហើយ” ។

ដោយសម្លឹងមើលចាន អង្ករសំរូបឈ្ងុយ ឈ្ងប់ Goldilocks បានគិតថា« ខ្ញុំប្រាកដថា វាមានម្ចាស់ ជាអ្នកណាដែលរស់នៅទីនេះ! គេនឹងមិនថាអ្វីទេប្រសិនបើខ្ញុំញ៉ាំតែមួយចាន» ។

នាងអង្គុយនៅកៅអីទីមួយហើយលេបទឹកមាត់។

“ អា!” នាងក៏ភ្លាត់មាត់ថា“ ក្តៅពេកណាស់” ។

នាងបានផ្លាស់ទៅក្បែរចានបន្ទាប់ហើយប៉ះ។

“ អា!” នាងស្រែក“ ត្រជាក់ពេក” ។

ពេលនេះនាងបានផ្លាស់មកអង្គុយក្បែរចានទីបីហើយប៉ះ ។

“ ត្រឹមត្រូវហើយ!ល្មមហើយ”

ចុងក្រោយនាងតូចបានត្រដុសក្បាលពោះ ឆ្អែតរបស់ខ្លួន ហើយរកកន្លែងអង្គុយដែលស្រួលជាងទីនេះ។

នាងបានទៅបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវទីដែលឃើញមានកៅអីបីត្រូវបានដាក់ជាជួរ។ កៅអីធំមួយ កៅអីមធ្យមនិងកៅអីតូចមួយ។

Goldilocks បាននិយាយថា៖

«ខ្ញុំប្រាកដថា មានម្ចាស់! អ្នកណាដែលរស់នៅទីនេះនឹងមិនថាអីទេប្រសិនបើខ្ញុំអង្គុយលើកៅអីតែមួយ» ។

ថាចប់នាងអង្គុយលើកៅអីធំជាងគេនោះប៉ុន្តែហាក់ពិបាកពេក។

Goldilocks បាននិយាយថា“ កៅអីបន្ទាប់មើលទៅល្អជាង” ។ នាងបានផ្លាស់ទៅកៅអី មធ្យមនោះភ្លាមប៉ុន្តែវាទន់ពេក។

ក្មេងស្រីបាននិយាយទៀតថា៖

“ កៅអីតូចតេម្តងទៅ! មើលទៅល្អជាង” ។

នាងរំកឹលមកអង្គុយលើកៅអីតូចហើយឃើញថាត្រូវចិត្ត ប៉ុន្តែនៅពេលដែល Goldilocks ផ្អៀងទៅក្រោយបន្តិច កៅអីបានបាក់ជាបំណែក ៗ នាងបានដួលភ្លាមៗនៅលើឥដ្ឋ។

“អូទេ!” Goldilocks ស្រែកយំ។ មានកន្លែងណាដែលនាងអាចគេងលក់បានយប់នេះ?

ក្មេងស្រីបានរំពៃចុះឡើងចុងក្រោយក៏ក្រឡេកទៅឃើញកាំជណ្តើរមួយ។ វាហាក់ជាកន្លែងដែលសម្រាប់ឡើងមកពីបន្ទប់ក្រោមដី។

នាងដើរចុះទៅយឺតៗ។

នៅបន្ទប់នោះ មានគ្រែបីត្រូវបានតម្រៀបជាជួរ-គ្រែធំមួយ គ្រែទំហំមធ្យមមួយនិងគ្រែតូចមួយ។

នាងនិយាយដោយអំណរថា៖

“ ខ្ញុំប្រាកដថា មានម្ចាស់! អ្នកណាដែលរស់នៅទីនេះនឹងមិនថាទេ ប្រសិនបើខ្ញុំគេងមួយភ្លែត” ។ នាងដេកនៅលើគ្រែធំប៉ុន្តែមិនស្រណុក ក៏ប្តូរមកដេកនៅលើគ្រែដែលមានទំហំមធ្យមប៉ុន្តែវាទន់ពេក។ ក្មេងស្រីនេះ បានដូរមកដេកនៅលើគ្រែតូចដែលឃើញថាល្មមឥតទាស់ ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលក្បាលរបស់នាងប៉ះនឹងខ្នើយនោះ នាងគេងលក់យ៉ាងលឿននិងស្លុងស្លុប។

ពេលនោះហើយនាងមិនបានដឹងថា សត្វខ្លាឃ្មុំទាំងបីបានមកដល់ផ្ទះ ។

ឃើញផ្ទះកាលណា ម្តាយខ្លាឃ្មុំបាននិយាយឡើងព្រោះឆ្ងល់៖

“ តើអ្នកទាំងពីរបានចំហរទ្វារយើងចោល?”

ប៉ាប៉ាខ្លាឃ្មុំនិយាយថា“ មិនមែនខ្ញុំទេ” ។

ខ្លាឃ្មុំតូចនិយាយថា“ មិនមែនខ្ញុំទេ” ។

ដោយប្រុងប្រយត្នយឺត ៗ ខ្លាឃ្មុំទាំងបីបានបោះជំហានទៅខាងក្នុង ហើយពិនិត្យមើលជុំវិញ។

“ ចម្លែក!” ប៉ាប៉ានិយាយពេលឃើញស្លាបព្រារបស់គាត់នៅក្នុងចានរបស់គាត់។ “ មាននរណាម្នាក់ ញ៉ាំបបរសម្រូបរបស់ខ្ញុំ!”

“ ពិតជាចម្លែកបំផុត!” ម៉ាម៉ាខ្លាឃ្មុំភ្លាត់មាត់ពេលគាត់ក៏ឃើញស្លាបព្រារបស់នាងនៅក្នុងចានរបស់ខ្លួនដែរ។

“អូយ មានគេ ញ៉ាំបបររបស់ខ្ញុំអស់រលីង!”

កូនខ្លាឃ្មុំតូចនិយាយ។

ខ្លាឃ្មុំទាំងបីមានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង។ ដោយស្មារតីយកចិត្តទុកដាក់ពួកគេបានឈានជើងចូលបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ។

“មាននរណាម្នាក់បានមកសាករញ៉េរញ៉ៃដោយអង្គុយលើកៅអីខ្ញុំ” ប៉ាប៉ាខ្លាឃ្មុំបន្លឺ។

ឃើញហើយម៉ាក់របស់ខ្លាឃ្មុំបាននិយាយម្តងថា៖

“ ខ្ញុំដឹង! នរណាម្នាក់ក៏បានមកអង្គុយលើកៅអីខ្ញុំដែរ ព្រោះខ្ញុំអាចឃើញខ្នើយត្រូវបានរុញចុះ” ។

ខ្លាឃ្មុំតូចនត្អូញ៖

«គេមិនគួរអង្គុយលើរបស់ខ្ញុំទេ វាបាក់ខូចអស់!”

ខ្លាឃ្មុំទាំងបីរឹតតែភ្ញាក់ផ្អើលថែមទៀតពេល ពួកគេចុះជណ្តើរទៅបន្ទប់ក្រោមដី។

ប៉ាប៉ាខ្លាឃ្មុំដែលអាចឃើញភួយរបស់គាត់ត្រូវបានរើបន្លឺថា៖

« មាននរណាម្នាក់មកដេកលើគ្រែខ្ញុំ” ។

ម៉ាក់ខ្លាឃ្មុំឃើញថាភួយរបស់នាងត្រូវបានរើឡើងដែរត្អូញថា៖

“ មាននរណាមកដេកលើគ្រែខ្ញុំដែរហ្នឹង?” ។

ខ្លាឃ្មុំតូចនិយាយថា៖

“ គឺនរណាម្នាក់នោះកំពុងតែដេកលក់លើគ្រែខ្ញុំ! មើលទៅ ! នាងនៅទីនោះ!”

Goldilocks បានភ្ញាក់ឡើងក្រោយឮសំឡេងពួកគេ។ នាងញីភ្នែកឃើញ ខ្លាឃ្មុំបីក្បាលកំពុមើលមករកនាង ទាំងខឹងនិងឆ្ងល់។

“ អូ!”

Goldilocks ភ្ញាក់ផ្អើលទាំងលោតចេញពីគ្រែយ៉ាងរហ័សតាមដែលនាងអាចធ្វើបាន។ នាងបានចុះពីកាំជណ្តើរហើយរត់ចេញមកក្រៅទ្វារខាងមុខ។

កូនខ្លាឃ្មុំតូចបានប្រដេញតាមនាងដោយដង្ហោយថា៖

«ចាំសិនៗ!»

Goldilocks ឈប់។ នាងងាកមករកសត្វខ្លាឃ្មុំតូច ។ សត្វនោះបាននិយាយឡើងថា៖

“ ប្រាប់ខ្ញុំមក ហេតុអ្វីបានជាអ្នកចូលមកក្នុងផ្ទះរបស់យើង?”

Goldilocks បាននិយាយថា« ខ្ញុំមិនមានចេតនាទេ» ។

“ ហើយហេតុអ្វីបានជាអ្នកញ៉ាំអាហារ របស់ខ្ញុំ?” ខ្លាឃ្មុំតូចសួរទៀត។

Goldilocks បាននិយាយដដែលថា“អចេតនាទេ” ។

“ ហើយហេតុអ្វីបានជាធ្វើឱ្យបាក់កៅអីខ្ញុំហើយមកដេកលើគ្រែខ្ញុំទៀត?” ខ្លាឃ្មុំតូចសួរមិនឈប់។

Goldilocks បាននិយាយដដែលថា“ខ្ញុំមិនបានមានចេតនាទេ!»

កូនខ្លាឃ្មុំនៅអេះអុញញិក្បាលមិនដឹងសួរអ្វីបន្ត។ ដូច្នេះ Goldilocks បាននិយាយឡើងថា៖

“ ខ្ញុំគិតថា ខ្ញុំមិនអាចរកផ្លូវវិលទៅផ្ទះវិញនៅយប់នេះទេ ខ្ញុំអាចនៅរង់ចាំថ្ងៃរះឡើងនៅខាងក្រៅទ្វាររបស់អ្នកបានទេ?” ។

ម៉ាពេលនោះម្តាយខ្លាឃ្មុំចេញមកដល់ហើយក៏និយាយថា៖

«ក្មួយស្រីអាចសម្រាកក្នុងផ្ទះនេះបានហើយអាចរកអាហារបន្ថែមទៀតប្រសិននៅឃ្លាន!»

Goldilocks ត្រេកអរជាខ្លាំងនាងលើកដៃសំពះហើយនិយាយថា៖

“ ខ្ញុំសុំទោសចំពោះរឿងកៅអីដែលបាក់ !តែខ្ញុំចេះជួសជុលប្រសិនបើអ្នកមានកាវបិទ” ។

“ ពិតណាស់យើងមានកាវបិទ!” ប៉ាប៉ាខ្លាឃ្មុំឆ្លើយ គាត់បន្ថែមថា “ ដូច្នេះសម្រាកបានជាមួយពួកយើង!»

“ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់!” Goldilocks បាននិយាយ។

ម៉ាក់ខ្លាឃ្មុំឮហើយកាលណា គាត់ក៏និយាយបន្ថែមថា“ ចូលមកចុះក្មេងជាទីស្រឡាញ់”

«ចូលមកៗចូលមក!”» ខ្លាឃ្មុំតូចលោតឡើងដោយស្នាមញញឹម។ គេពិតជាត្រូវការមិត្ត។ ពួកគេបានសម្រាកពេញមួយយប់នៅក្នុងផ្ទះរបស់ខ្លាឃ្មុំ។